مروری بر اثرات ضدویروسی گیاه شیرین بیان (glycyrrhiza glabra l.) و ترکیب موثره آن گلیسیریزین

Authors

مرجان نصیری اصل

m nassiri asl department of pharmacology, faculty of medicine, qazvin university of medical sciences, qazvin, iran, p.o.box: 341197-5981 tel: (0281) 3336001-6, fax: (0281) 3324940قزوین، دانشکده پزشکی، صندوق پستی: 5981 - 341197، تلفن: 6 – 3336001 (0281) نمابر: 3324970 (0281) حسین حسین زاده

h hosseinzadeh department of pharmacology and toxicology, pharmaceutical research center, faculty of pharmacy, mashhad university of medical sciences, mashhad, iran2- استاد، گروه فارماکودینامی و سم شناسی، دانشکده داروسازی و مرکز تحقیقات علوم دارویی پژوهشکده بوعلی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

abstract

مقدمه: گیاه شیرین بیان از خانواده لگومیناسه است. تعدادی از مواد موثره این گیاه شامل تری ترپن های ساپونینی، فلاونوییدها، چالکون ها و ایزوفلاون ها است. مهم ترین ماده موجود در گیاه شیرین بیان، اسید گلیسریزیک است. هدف: ارایه یک مقاله مروری از بررسی های انجام شده در زمینه اثرات ضد ویروسی گیاه شیرین بیان و ترکیب موثره آن گلیسیریزین بود. روش بررسی: بررسی مقالات ارایه شده در مورد گیاه شیرین بیان با استفاده از پایگاه اطلاعاتی اینترنتی نظیر medline و در محدوده سال های 2005-1980 صورت گرفت. نتایج: عصاره های ریشه گیاه شیرین بیان در برابر طیف وسیعی از ویروس ها مانند هرپس سیمپلکس (hsv-1)، واریسلا زوستر ویروس (vzv)، سایتومگالوویروس (cmv)، ویروس هپاتیت a، b، c، ویروس آنفلوآنزا، سارس و ویروس تضعیف کننده سیستم ایمنی انسان (hiv-1)، اثر ضدویروسی فعالی را نشان داده است. به طوری که امروزه گلیسیریزیک اسید در درمان بیماران مبتلا به هپاتیت فعال مزمن استفاده می شود. به نظر می آید که این ماده از تکثیر ویروس ها جلوگیری به عمل می آورد و همچنین مسیر پیام رسانی داخل سلولی، بیان ژنی، نیتریک اکسید سینتاز القایی و تولید نیتریک اکسید را در ماکروفاژ تحت تاثیر قرار می دهد. نتیجه گیری: به نظر می آید که پژوهش های وسیع تر بالینی به منظور استفاده از این گیاه و ماده موثره آن یعنی گلیسیریزیک اسید، در درمان سایر عفونت های ویروسی لازم است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مروری بر اثرات ضدویروسی گیاه شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra L.) و ترکیب موثره آن گلیسیریزین

مقدمه: گیاه شیرین‌بیان از خانواده لگومیناسه است. تعدادی از مواد موثره این گیاه شامل تری‌ترپن‌های ساپونینی، فلاونوییدها، چالکون‌ها و ایزوفلاون‌ها است. مهم‌ترین ماده موجود در گیاه شیرین بیان، اسید گلیسریزیک است. هدف: ارایه یک مقاله مروری از بررسی‌های انجام شده در زمینه اثرات ضد‌ویروسی گیاه شیرین‌بیان و ترکیب موثره آن گلیسیریزین بود. روش‌ بررسی: بررسی مقالات ارایه شده در مورد گیاه شیرین بیان با ...

full text

مروری بر گیاه دارویی شیرین بیان (glabra l. glycyrrhiza)

شیرین بیان با نام علمی .glabra l glycyrrhiza یکی از مهم ترین گیاهان دارویی بومی ایران است که به میزان قابل توجهی از آن سالیانه صادر می شود. ماده اصلی این گونه، ترکیب ساپونین تری ترپنوئیدی به نام اسید گلیسیریزیک یا گلیسیریزین با شیرینی 30 تا 50 برابر ساکارز است که در صنایع دارویی، غذایی و دخانیات کاربرد دارد. این گیاه کاربردهای درمانی مختلفی داشته و از ریشه شیرین بیان، در طب سنتی به طور عمده برا...

full text

ارزیابی صفات مورفولوژیکی و میزان گلیسیریزین گیاه شیرین بیان (glycyrrhiza glabra l.) برای معرفی برترین اکوتیپ در 5 استان ایران

شیرین بیان گیاهی است از تیره پروانه آساها، علفی، چند ساله و ایران یکی از کشورهای صادر کننده ریشه آن محسوب می شود. این گیاه در مناطق مختلف ایران رویش دارد از این رو بررسی کیفیت محصول مناطق مختلف حائز اهمیت است. مهمترین معیار تعیین کیفیت ریشه شیرین بیان بر اساس منابع معتبر، میزان گلیسیریزین و درصد عصاره محلول در آب است. به همین منظور در این بررسی این دو فاکتور و صفات مورفولوژیکی آن اندازه گیری شد...

15 صفحه اول

مروری بر گیاه دارویی شیرین‌بیان (glabra L. Glycyrrhiza)

شیرین‌بیان با نام علمی .glabra L Glycyrrhiza یکی از مهم‌ترین گیاهان دارویی بومی ایران است که به میزان قابل توجهی از آن سالیانه صادر می‌شود. ماده اصلی این گونه، ترکیب ساپونین تری ترپنوئیدی به نام اسید گلیسیریزیک یا گلیسیریزین با شیرینی 30 تا 50 برابر ساکارز است که در صنایع دارویی، غذایی و دخانیات کاربرد دارد. این گیاه کاربردهای درمانی مختلفی داشته و از ریشه شیرین‌بیان، در طب سنتی به طور عمده برا...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
فصلنامه علمی پژوهشی گیاهان دارویی

جلد ۲، شماره ۲۲، صفحات ۱-۱۲

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023